Senegal

Lieve mensen, weer een verslag van de laatste dagen. Zoals gezegd in m'n vorige verslag 7 dagen zee, die we goed doorgebracht hebben, veel zon en gezelligheid. We hadden ook nog een captain's cocktailparty, alleen voor de hele wereldcruise reizigers, dat zijn er ong. 400. De crew had een hele leuke show in elkaar gezet, er is hier zoveel talent aan boord. Ze lopen allemaal in de bediening, maar kunnen zo veel anders. Ook hadden we nog een borrel vanwege het 35 jarig huwelijk van een stel hollanders(, voor Els Teun en Ellie, was heel gezellig.
In Senegal hebben we een excursie gemaakt naar het prachtige eiland Goree, afgeleid van Goeree. Dit was de mooiste excursie van de hele cruise, een pittoresk frans eiland en dan 100 jaar geleden. We hebben onze ogen uitgekeken. Allemaal zo puur nog, met heel zwarte mensen in kleurige kledij. Ze leven hier van de kunst, arm dus. Wel liepen ze allemaal om je hen om iets te verkopen, mooie vrouwen, maar ook invaliden. We zaten op het strandje wat te drinken, ik voelde iets aan m'n voeten, keek ik ineens in van die mooie donkere ogen beneden me.Hij zat m'n gym schoenen te witten. Ik zei tegen Fred, hij heeft geen benen, waarop hij zei, die liggen onder z'n lichaam, verlamd dus. Wel zielig, maar we lagen in een deuk, hij lachte trouwens zelf heel hartelijk mee.
Dit is een slaven eiland, de VOC heeft daar ook een groot aandeel in gehad. Niet zo netjes. We hebben ook het slavenhuis bezocht, de tafel stond er nog waar de slaven op stonden en er geboden werd op ze. De mannen waren het goedkoopst, dan de vrouwen, maar de maagden brachten het meest op. Onder erbarmelijk omstandigheden zaten ze daar opgepropt. Word je niet vrolijk van! Maar de zon scheen en de mensen waren zo vrolijk, dat pepte ons weer op.
's middags weer vertrokken met op het dek weer een sailaway party met veel soorten ijs en punch. Ik heb hier in die bijna 4 maanden de mensen uit zien dijen, 8 tot 10 kilo zwaarder. Aan mij wordt de vraag gesteld hoe ik nog zo slank blijf, gewoon niet zoveel eten dus. Maar het is verleidelijk, er zijn allerlei taart buffetten tussendoor. 's avond om half 12 wordt er nog een buffet geopend en de mensen eten, vooral de engelsen.Je hoort mensen zeggen, we hebben er voor betaald, maar krijg het er maar weer eens af, niet veratandig dus.
Dakar heb ik trouwens niet gezien, maar men zei dat ik daar niks aan miste. Vuile stad met opdringerige mensen.
Na een zeedag kwamen we aan op de Kaap Verdische eilanden, waar we een excursie hebben gemaakt door de stad, erg Portugees, heel anders dan Senegal. Geen opdringerige mensen, leuke gekleurde huizen. Vanuit de stad zijn we naar een heel natuurlijk strand gereden, waar we werden opgewacht met hapjes en drankjes. Ook was er een locale dansgroep, heel apart!
Door de rit naar het strand konden we ook wat van de omgeving zien. Men heeft daar in het verleden bijna alle bomen gekapt, dus een heel dor en droog land, jammer.
We zitten inmiddels weer 2 dagen op zee, het weer wordt minder, maar dat is overal zo, vanwege de aardbeving.We krijgen iedere dag een hollands krantje, dus worden van alles op de hoogte gehouden. We zijn dus nu op weg naar Casablanca. Het afscheid begint nu heel dichtbij te komen, de 18e hebben we weer een afscheids cocktail party met alle hollanders en dan is het bijna voorbij. Heel gek idee, iedereen loopt rond met een vreemd gevoel.Adressen worden uitgewisseld, fotos van elkaar overgenomen. Maar goed aan alles komt een end. Ik groet jullie allemaal en tot lezens liefs cocky/Corry

Nog even dankjewel voor de leuke reakties, Kees en Willy waren wel heel actief deze keer, leuk.

Leuk dat je naar de bus komt Els en misschien is het ook wel handig als jij me naar huis brengt. Ik weet nog niet de tijd precies, maar zal toch zeker in de vroege avond zijn. Je hoort het nog!

De captain roept net om dat we de canarische eilanden passeren, dus ga ik naar het dek om te kijken.